แชร์ประสบการณ์ “ปลดหนี้ 60 ล้าน ภายใน 2 ปี” ได้สำเร็จ!!!

แชร์ประสบการณ์ “ปลดหนี้ 60 ล้าน ภายใน 2 ปี” ได้สำเร็จ!!!

ใครที่เป็นหนี้อยู่ อย่าเพิ่งท้อใจกันไปนะ ลองมาเก็บไอเดียการบริหารเงินจากรีวิวนี้กันดูค่ะ

แชร์ประสบการณ์ “ในที่สุดก็ใช้หนี้ 60 ล้าน ภายใน 2 ปี ได้แล้วโว้ย” จากคุณ เด็กก็คือเด็ก สมาชิก Pantip.com

ก่อนอื่นขอบอกก่อนนะคะว่า …..เราแชร์ประสบการณ์การแก้ไข และการบริหารหนี้…

ปล.เราทำธุรกิจถูกต้องตามกฏหมาย เสียภาษีทุกอย่าง มีตัวตนจริง

แต่ขอไม่เปิดเผยว่าอยู่ธุรกิจประเภทไหน

เราทำมันจริง เพราะทุกอย่างที่เราเขียน ก็มีการแชร์ความรู้หลายๆ ที่อยู่แล้ว แต่เราแค่เอามันมาปรับใช้กับสถานการณ์ของชีวิตเรา

หนี้ที่เกิดขึ้นมานี้ มีหลายประเภทมาก ทั้งเป็นหนี้ดีและหนี้เสีย

และเราไม่ได้มีหนี้แค่60ล้าน แต่ว่ามีหนี้100ล้าน ตอนนี้มันเหลือ 40 ล้าน (หน่วยเป็นบาท)

ถึงหนี้จะยังไม่หมด แต่เราก็ภูมิใจที่เราสบายมากขึ้นค่ะ

และในยุคนี้ เราเชื่อว่าหลายคนมีปัญหากับการจัดการบริหารหนี้ เพราะเท่าที่เราเห็น หลายๆคนอาจมีภาวะการรับแรงกดดันความเครียดได้ไม่เท่ากัน

กลัวจะหมดกำลังใจในการใช้ชีวิตไปซะก่อน

แต่อยากให้คิดว่า ทุกปัญหา ทั้งที่จะเกิดจากตัวเรา หรือคนอื่น(ที่ก่อหนี้) ถ้าเราต้องใช้หนี้ เราก็ต้องสู้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

..เริ่มเลยนะคะ
.
.

เราเป็นลูกคนเดียว ที่เรียนจบมาก็มาทำงานที่บ้านเลย มีธุรกิจส่วนตัว  และเรารู้ว่าทางบ้านเรามีหนี้สินจากธนาคาร และนอกระบบ แต่เราไม่เคยรู้จริงๆเลย

ว่าทั้งหมดเรามีหนี้เท่าไหร่  และจากปัญหาหนี้สินที่เยอะมากนี้ ทำให้การชำระเงินในแต่ละเดือนจ่ายธนาคาร  ต้องดึงเงิน cash flow ที่ใช้หมุนกิจการ

ทำให้กิจการก็เริ่มมีปัญหาพ่วงมาด้วย …. เนื่องจากรายจ่ายมากกว่ารายรับ…และที่มันแย่คือ กิจการเรารายรับก็เริ่มลดลง เนื่องจากเงินหมุนไม่ทัน และเศรษฐกิจก็ไม่ดี ช่วงนั้นแย่ไปหมดเลย แต่กำลังใจไม่หมดค่ะ

สิ่งที่เราทำเป็นอันดับแรกคือ
การจดและตีตารางรายการหนี้ทั้งหมดที่มี ตามความเป็นจริง และไม่โกหกตัวเอง เพื่อเราจะได้รู้ว่าเราต้องใช้เงินต่อเดือนในการใช้หนี้เท่าไหร่บ้าง

ตัวอย่าง

1.เงินกู้ XX จากธนาคารXX วงเงินกู้ XXXXX  ยอดค้าง ณ ปัจจุบัน XXX  ดอกเบี้ยXX

2.เงินกู้ส่วนบุคคล XX จากธนาคาร XX วงเงินกู้ XXXXX  ยอดค้าง ณ ปัจจุบัน XXX ดอกเบี้ย XX

3.เงินกู้นอกระบบ กู้จาก XX ยอดกู้ XX ยอดค้าง XX ดอกเบี้ย XX

4.เงินกู้ซื้อรถ จากธนาคาร XX วงเงินกู้ XXXXX  ยอดค้าง ณ ปัจจุบัน XXX ดอกเบี้ย XX
ฯลฯ

พอเรามาไล่ดูนะ เราแทบเป็นลม แต่เรากำลังใจดี ไฟกำลังมาแรงช่วงนั้น จิตใจเข้มแข็งทำอะไรก็ไม่ยอมแพ้ หึกเหิมสุดๆ .

อันดับสอง สิ่งที่เราทำคือ เราแบ่งประเภทหนี้คค่ะ จากลิสรายการข้อ1 แบ่งให้อยู่ในหมวดเดียวกัน

ดังนี้

ตัวอย่าง

-หมวด ดอกเบี้ยสูง (เช่นเงินกู้ส่วนบุคคลจากธนาคาร)
-หมวด ดอกเบี้ย FIX RATE (จ่ายเท่าไหร่ดอกก็เท่าเดิม เช่น กู้ซื้อรถยนต์)
-หมวด ดอกเบี้ย ลดต้นลดดอก (พวกเงินกู้จากธนาคารระยะยาว) ดอกไม่แพงมากแต่ใช้หนี้ธนาคารเดือนนึงก็หลายบาท
-หมวด เงินกู้นอกระบบ แยกออกอีกว่าเจ้าไหนดอกสูงมาก คิดดอกตรงเป๊ะ ให้ไปอยู่ในหมวดดอกเบี้ยสูงเลย

พอแยกหมวดได้แล้ว รู้สึกมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ หนี้ไม่ได้ลดลงหรอก แต่ต่อไปคือ ดูว่าแต่ละตัวจะจัดการกับมันยังไงดี

อันดับสาม

พอเราทำตารางจากข้อสองเสร็จแล้ว

1.เราไล่ดูว่า หนี้อันไหนที่ยอดเงินเหลือน้อยสุดบ้าง  เช่น เหลือ ไม่กี่หมื่น หรือ 1 แสนต้นๆ
เราจะรีบตัด คือ หาเงินไปใช้ให้เร็วที่สุด เพื่อ จะได้มีรายการหนี้เหลือน้อย ๆ ยกเว้นว่า อันไหนที่ ดอกเบี้ยไม่ลด เช่น รถยนต์ เพราะเราตรวจสอบสิทธิ์ทุกครั้งว่า ถ้าเราเอาเงินไปโปะ เขาลดดอกเบี้ยเพิ่มให้อีกเท่าไหร่ ประหยัดไปอีก 3-4 พัน ประมาณนี้ ดีกว่าไม่ได้อะไรเลยค่ะ

2.ดอกเบี้ยสูง หมวดนี้ เราจะพยายามไปคุยกับเจ้าหนี้ เช่น ถ้าเป็นเจ้าหนี้นอกระบบ ก็เข้าไปคุย ว่าหมุนเงินไม่ทัน ขอทะยอยจ่าย ขอลดดอกอีกได้ไหม แต่ทุกเงื่อนไขที่เราเสนอขอเขา เราต้องคิดว่าเรามีปัญญาไปจ่ายเขานะคะ

3.ดอกเบี้ยลดต้นลดดอก เงินกู้ทั้งหลายที่กู้มาใช้ในกิจการ ที่กู้มาจากธนาคาร ทั้งตัวกู้ส่วนบุคคลด้วยเช่นกัน เราไล่ดู บวกเลขทุกตัว ว่าเดือนนึง เราต้องใช้เงินเขาเท่าไหร่

เช่น กู้เงินมา 5 สัญญา ก็ไล่ดูว่า แต่ละสัญญาจ่ายเงินเท่าไหร่

ตัวอย่าง

• สัญญาที่ 1 จ่ายเดือนละ 300,000 บาท
• สัญญาที่ 2  จ่ายเดือนละ 250,000 บาท
• สัญญาที่ 3  จ่ายเดือนละ  140,000 บาท
• สัญญาที่ 4  จ่ายเดือนละ  100,000  บาท
• สัญญาที่ 5  จ่ายเดือนละ  250,000 บาท
• รวมทั้งหมด ส่งธนาคารเดือนละ 1,040,000 บาท

  พอมาดูยอดที่ต้องส่งแต่ละเดือน ประเมินจากรายรับแล้ว มันไม่พอแน่ๆ เราจึงตัดสินใจไปคุยกับธนาคารค่ะ ซึ่งแต่ละธนาคารนั้น

  ปฏิบัติกับเราไม่เหมือนกันหรอกค่ะ  บางธนาคารก็หาเงื่อนไขที่ช่วยเราสุดๆ จนกว่าเราจะพึงพอใจ ทำเรื่องให้ไว  บางธนาคารก็ไม่สนใจเราเลย

  จากเมื่อก่อนเห็นบ้านเราเป็นสวรรค์ ตอนนี้ก็เห็นเป็นนรก  นี่แหละนะ พอคนแย่ก็มาเหยียบย่ำ อย่าให้ดราม่าธนาคารแต่ละสีเลยค่ะ ต่อๆดีกว่า

  เงื่อนไขที่เราได้จากธนาคาร มี ประมาณนี้ค่ะ

  1.หยุดชำระก่อนเป็นระยะเวลา XX เดือน ให้ชำระแต่ดอกเบี้ย จากหลักแสน ก็ เหลือหลักพันหลักหมื่น ถึงไม่ได้ตัดต้น แต่ก็ยังรักษาเครดิตเราไว้
  2.ชำระแค่ 50% จากเงินที่ต้องชำระต่อเดือน เช่น จากใช้เดือนละ 3 แสน เหลือเดือนละ 1.5 แสน ระยะเวลาXX เดือน

  บางธนาคารก็ไม่สนใจสิ่งที่เราขอเลย  และยังยื่นเงื่อนไขเดิม คือ ขอให้เรา จ่ายหนี้ตามเดิม  ซึ่งในเมื่อเราทั้งเข้าไปคุย ทั้งทำหนังสือไปขอแล้ว

  สิ่งที่เราทำที่สุดคือ ไม่ใช้หนี้ค่ะ  ยอมเสียเครดิตสัก หลายๆ เดือน เพราะพวกผู้จัดการก็ต้องโดนสำนักงานใหญ่ต่อว่ามา เราก็ยืนยันเหมือนเดิมคือ

  ต้องทำเรื่องให้เรา จ่ายน้อยลง แต่ต้องลดต้นด้วย  จนกว่าจะพอใจในเงื่อนไข  แล้วจากนั้นทางธนาคารที่ทำเรื่องให้เรา เขาจึงไปเสนอที่ประชุม

  แต่หลังจากการที่เราไม่ได้ใช้หนี้มาหลายเดือน แน่นอนดอกเบี้ยมันก็ยังเดือนขึ้นเรื่อยๆ เหมือนกัน ไหนจะดอกเบี้ยค่าปรับ และดอกเบี้ยเงินกู้

  ซึ่งทางตรงนี้ เราก็ขอธนาคารให้ลดดอกเบี้ยให้เราด้วย เราประหยัดส่วนดอกเบี้ยไปอีกเป็นล้าน  แต่หลังจากธนาคารอนุมัติเรื่องลดการชำระแต่ละเดือน  เราต้องหาเงินก้อนมาโปะ ให้มันทันรอบก่อนนะคะ อยู่ที่ธนาคารว่าจะให้จ่ายเท่าไหร่ ที่เราได้จ่ายก็เป็นยอดเต็มก่อนลด50% ก่อน1 งวด และค่าดอกเบี้ยที่เราค้างจ่ายบางส่วน

  ซึ่งแต่ละสัญญาของธนาคาร ไม่ใช่ว่าจะทำปุปปัปเสร็จนะคะ ทุกตัวต้องใช้เวลา ซึ่งในเวลานี้ เราก็ต้องเก็บเงินด้วยนะคะ

  เพราะเผื่อมีเหตุฉุกเฉิน แต่ไม่ใช่เก็บจนไม่มีเงินไปหมุนกิจการนะคะ เก็บไปเรื่อยๆ โดยไม่เอามาใช้ พอได้เป็นก้อนก็โปะหนี้บ้าง เอามาหมุนบ้าง

  และไว้ใช้ฉุกเฉิน

  .
  .
  .

  ทุกขั้นตอนที่เราทำมานี้ เราทำไปเรื่อยๆ ประเมินศักยภาพตัวเองและปฏิบัติไปเรื่อยๆ จนให้เหลือแค่เงินกู้ธนาคาร ตัดต้นตัดดอก ซึ่งเราสามารถใช้ได้ไปเรื่อยๆ ไม่รีบ และไม่เดือดร้อนจนต้องเอาcash flow ในกิจการมาหมุนเหมือนเมื่อก่อน

  เพราะที่สุดแล้วการเป็นหนี้ก็ไม่จำเป็นต้องรีบใช้หนี้นะคะ..

  …เราหาเงินเข้ากิจการเพิ่มด้วย ทำงานหนักมากขึ้น

  ประหยัดมากขึ้น  อดทนมากขึ้น  เหนื่อยก็ระบายกับพ่อแม่  และขอความเห็นและความร่วมมือกับพ่อแม่  ทุกคนที่ผ่านมาในชีวิตเราช่วงนี้

  บางคนก็ทอดทิ้งเรา บางคนก็ยังยืนเคียงข้างเรา แต่ทุกสถานการณ์ที่เราเจอในตอนนี้ เรารู้เลยว่าใครคือมิตรแท้ในยามยากเรา ใครพร้อมจะทิ้งเราไปทุกเมื่อ

  ยามมีช่วยเสพ ยามทุกข์ชิ่งหนี  ..แต่เราไม่โทษใคร เราโทษครอบครัวเราเอง ที่บางหนี้เราสร้างจากความโลภ มันไม่เกิดรายได้ แต่บางหนี้เราสร้างเพราะเราโดนโกง และบางหนี้มันก็มีความจำเป็นตามกลไกธุรกิจ

  แต่เราต้องมีสติในการใช้เงินเยอะๆ อย่าคิดว่ากู้ได้ก็กู้ไปงั้นๆ เหมือนเมื่อก่อน เพราะถ้าเราไม่มีปัญญาใช้หนี้แล้ว

  คนที่ได้รับผลกระทบไม่ใช่แค่ตัวเรา  ไหนจะครอบครัวหรือคนรอบข้างย่อมได้รับผลกระทบด้วยแน่นอน ไม่ทางตรงก็ทางอ้อม

  การไม่มีหนี้เป็นลาภอันประเสริฐค่ะ

บทสรุปจากเจ้าของกระทู้

ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์นะคะ. หลายคนอยากรู้ว่าเราทำธุรกิจอะไร เราทำธุรกิจหลายอย่างมาก มีทั้งธุรกิจหลักและธุรกิจรอง สัมพันธ์กันแล้วคนละประเภท ทำตั้งแต่ระหว่างประเทศบ้างจนถึงหากินตามบ้านนอก แต่เราขอไม่เปิดเผยนะคะ  แต่ที่ทำทุกธุรกิจเราเสียภาษี ถูกกฎหมาย บ้านเราเป็นมิตรกับสรรพกรและให้ความร่วมมือกับทางรัฐทุกครั้งค่ะ และกฎหมายอะไรใหม่ๆหรือมีอยู่แล้วแต่ถึงเกณฑ์เราก็้เข้าร่วมทุกตัว เพราะการให้ความร่วมมือกับภาครัฐมีส่วนในการพัฒนาองค์กร และพัฒนาประเทศ เพราะฉะนั้น พ่อเราให้ความสำคัญค่ะ

เดิมบ้านเราก็ไม่รวย พ่อแม่ทำมาหลายอาชีพ จนจับทางว่าอันไหนเริ่มได้เงิน มีเงินก็ขยายมาเรื่อยๆ พ่อเป็นคนขยันค่ะ ทำให้จากหลายๆอาชีพที่ผ่านมาเจอคนหลากหลาย กลายเป็นคอนเน็กชั่นเยอะแยะ เลยมีช่องทางหาไอเดียหาเงินเยอะแต่ชีวิตคนเรามีขึ้นมีลง บางอย่างจับก็ทำเงิน จับแล้วเจ้งก็มี  และที่มาแชร์วันนี้เราบอกแล้วว่าเรามาแชร์การบริหารหนี้ อยากให้โฟกัสสิ่งที่เราตั้งใจแชร์

ถ้าคนทำธุรกิจ เรื่องเงิน ก็เป็นเรื่องสำคัญนะคะ หรือจะเรื่องครอบครัวก็เหมือนกัน แต่มาโพสเพื่อสืบเพื่อจับผิดเรา เราเข้าใจนะคะ พันธิปคนมโนเยอะ แต่พอคนมีประสบการณ์จริงมาแชร์ โดนแต่จับผิด มันเสียกำลังใจจะแชร์ เรารู้ว่าคนเป็นหนี้มันแย่แค่ไหน แต่เราผ่านมาได้เพราะวิธีนี้ เราก็แค่อยากแชร์ประสบการณ์เผื่อจะเป็นประโยชน์กับคนที่กำลังประสบ  เพราะความเครียดจากหนี้กินพาราไปสองกระปุกหนี้มันก้ไม่ลดหรอกค่ะ มันต้องแก้ที่หมดหนี้มันถึงจะหายเครียด

ขอขอบคุณข้อมูลจาก : คุณ เด็กก็คือเด็ก สมาชิก Pantip.com